Contrast
banner_default_3.jpg

การเสริมสร้างความตระหนักรู้และการมีส่วนร่วมในการป้องกันการทุจริตของเด็กและเยาวชน

จากไชต์: วารสารวิชาการ
จำนวนผู้เข้าชม: 9

23/12/2568

  การเสริมสร้างความตระหนักรู้และการมีส่วนร่วมในการป้องกันการทุจริตของเด็กและเยาวชน

 



  พรไพลิน  บุดดา
  โรงเรียนเทศบาล 2 (วัดกะพังสุรินทร์)

 

 



  คำสำคัญ: การเสริมสร้างความตระหนักรู้  การมีส่วนร่วม  การป้องกันการทุจริต  เด็กและเยาวชน

 

 

  PDF ดาวน์โหลด

 

บทคัดย่อ
 

    การทุจริตเป็นปัญหาเชิงโครงสร้างที่ส่งผลกระทบต่อการพัฒนาในมิติเศรษฐกิจ สังคม และคุณธรรมของประเทศ แม้ว่าภาครัฐจะดำเนินมาตรการต่าง ๆ ในการป้องกันและปราบปรามการทุจริตอย่างต่อเนื่องแต่ระดับพฤติกรรมการทุจริตในสังคมไทยยังคงอยู่ในเกณฑ์สูง สะท้อนให้เห็นว่าการแก้ไขปัญหาโดยมุ่งเน้นที่โครงสร้างเพียงอย่างเดียวนั้นยังไม่เพียงพอ หากขาดการปลูกฝังจิตสำนึกด้านคุณธรรมตั้งแต่วัยเยาว์ บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอแนวทางในการเสริมสร้างความตระหนักรู้และการมีส่วนร่วมของเด็กและเยาวชนในการต่อต้านการทุจริต โดยเน้นบทบาทของสถาบันการศึกษาในการบูรณาการความร่วมมือกับครอบครัวและศาสนา เพื่อปลูกฝังค่านิยม ความซื่อสัตย์ และความรับผิดชอบผ่านกระบวนการเรียนรู้ทั้งในและนอกห้องเรียน  แนวทางที่นำเสนอประกอบด้วย การบูรณาการเนื้อหาเกี่ยวกับคุณธรรมจริยธรรมในหลักสูตร การจัดกิจกรรมเสริมสร้างจิตสำนึก เช่น ค่ายคุณธรรม กิจกรรมเยาวชนต้านโกง และการรณรงค์ผ่านสื่อสร้างสรรค์  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การสร้างวัฒนธรรมสุจริตควรเริ่มตั้งแต่ระดับปฐมวัย  โดยใช้รูปแบบการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมและการเรียนรู้จากประสบการณ์ตรง  เพื่อให้คุณธรรมฝังรากลึกในจิตใจของเยาวชน อันจะนำไปสู่การลดปัญหาการทุจริตอย่างยั่งยืนในระยะยาว

เอกสารอ้างอิง (References)

กัญจน์คหัฐ ปิยะกาญจน์. (2553). วิธีการปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมแก่เยาวชน (วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตร์มหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

 

ฉลาด จันทรสมบัติ. (2553). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการศึกษาเพื่อพัฒนา. การบริหารและพัฒนา, 2(1), 43-45.

 

ชนัญชิดา คงทิพย์. (2565). รูปแบบการสร้างการตระหนักรู้และการมีส่วนร่วมในการป้องกันการแพร่ระบาดของไวรัสโคโรน่า (COVID-19) ในชุมชนตลาดเสรี อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม (พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

 

ทรงเกียรติ ปิยะกะ. (2544). เวชศาสตร์โรคติดยาเสพติด. ลิมบราเดอร์การพิมพ์.

 

พงพันธุ์ ชื่นอารมณ์. (ม.ป.ป.). พลังเยาวชนต่อต้านการทุจริต.
https://webportal.bangkok.go.th/upload/user/00000301/pdf/anti-corruption/AntiCorruption.pdf

 

พรพรรณ มากบุญ และสมทรัพย์ สุขอนันต์. (2556). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อทักษะทางสังคมของเด็กและเยาวชนชายในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนเขต 2 จังหวัดราชบุรี. วิทยบริการ, 24(4), 3-4.

 

ภิรมย์รัตน์ เกียรติธนบดี. (2558). พฤติกรรมการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกของภาคีเครือข่ายสุขภาพในอำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์. วิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 10(2), 84-91.

 

มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช สาขาวิชาคหกรรมศาสตร์. (2547). ประมวลสาระชุดวิชาจิตวิทยาครอบครัวและครอบครัวศึกษา. สุโขทัยธรรมาธิราช.

 

วสันต์ บุญประสม. (2562). การพัฒนาการจัดกิจกรรมโครงการโรงเรียนสุจริต โรงเรียนบ้านตุงลอย อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

 

วิลาสลักษณ์ ชัววัลลี. (2552). จริยธรรมในเด็กและเยาวชน. พฤติกรรมศาสตร์, 15(12-13).

 

ศิริวรรณ กันศิริ, ยุภาดี ปณะราช และไพรินทร์ เหมบุต. (2559). การส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมของผู้เรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 41 จังหวัดกำแพงเพชร. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

 

ศิริวรรณ มนอัตระผตุง. (2555). สถานการณ์การคอร์รัปชันของประเทศไทย. วไลยอลงกรณ์ปริทัศน์, 2(1), 1-9.

 

สถาบันพระปกเกล้า. (2553). บันทึกเรื่องเด่นรางวัลพระปกเกล้า 52 ด้านความโปร่งใสและการมีส่วนร่วมของประชาชน. จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์.

 

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). แนวทางการดำเนินงานโรงเรียนสุจริต.
https://www.obec.go.th

 

สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ. (2566). ยุทธศาสตร์ชาติว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต ระยะที่ 3 (พ.ศ. 2566 – 2570).
https://www.nacc.go.th

 

สำนักงานตรวจการองค์กร. (2562). คุณลักษณะที่ดี 5 ประการเพื่อร่วมกันต้านการทุจริต. https://www.oic.go.th/fileweb/carbimfocenter1/drawer057/generral/data0000/00000861.pdf

 

สำนักงานต้านทุจริตศึกษา. (2564). เอกสารประกอบการเรียนรู้ เรื่องหลักสูตรต้านทุจริตศึกษา สำหรับวิทยากรตัวคูณ. สไตล์ครีเอทีฟเฮาส์ จำกัด.

 

สำนักงานปลัดกระทรวงยุติธรรม. (2560). นโยบายและยุทธศาสตร์การพัฒนาสถาบันครอบครัว พ.ศ. 2560-2564. https://www.moj.go.th/view/7762

สำนักพัฒนานวัตกรรมการจัดการศึกษา. (2561). คู่มือหลักสูตรต้านทุจริตศึกษา.
https://spm.thaigov.go.th/FILEROOM/spm- thaigov/DRAWER021/GENERAL/DATA0000/00000377.PDF

 

สุชาติ นกวอน. (2550). การทดลองสร้างยุทธศาสตร์การสร้างจิตสำนึกในการอนุรักษ์ทรัพยากรสัตว์น้ำแบบการมีส่วนร่วมของผู้ประกอบอาชีพทำประมงน้ำจืด ในอ่างเก็บน้ำเขื่อนแก่งกระจาน อำเภอแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎเพชรบุรี.

 

เสฐียร พันธรังสี. (2555). ศาสนาเปรียบเทียบ. ซีเอ็ดบุ๊ค.

 

Damon Williom. (1989). The moral Child Nurturing Children’s Natural Moral Growth. University of Michigan: Free Press.

 

Engster, D. (2005). Rethinking care theory: The practice of caring and the obligation to care. Hypatia, 20, 50-74.

 

Good, T. & Brophy, J. (1995). Contemporary educational psychology. Longmans.

 

Gunnar, M.R. (2000). Early adversity and the development, In C.A. Melson (Ed.), The effects of early adversity on neurobehavioral development. The Minnesota Symposia on Child Development: UK Erlvaum.

 

Hartup, w.w. (1989). Behavioral manifestations of children’s frendships : In T.j.

 

Kendler, K.S. (1996). Parenting : A Genatic – epideological Perspective. American Journal of Psychiatry. 2, 11-20.

 

McBride, Lee A. (2013). WInsurrectionist Ethics and Thoreau. Transactions of the clarlesS.Peirce Society. 79(1), 29-45.

 

Popenoe, D. (1988). Disturbing the Nest: Family change and Decline in Moderns Societies. Aldine de Gruyter.

 

Stepp, G. (2013). Raising A Moral Child. Family and Relationship. http://www.vision.org/visionmedia/child-development-core-competenciesmoral-system/67422.aspx

 

Shore, A.N. (2001). Effect of a Secure Attachment Relationship on Right Brain Development and Infant Mental Health. Los Angeles: Department of Psychiatry and Biobehavioral Sciences.

 

Trsansparency International. (2020). CORRUIPITION PERCEPTONS INDEX 2020.
htttp://www. Transperencg.org/en/qpi/2020/index/nzl

 

Tupanich, W. & Thongsri, P. (2019). Effects of The Modifying Health Promoting Behavior Program on Self-efficacy, Health Promoting Behavior and Health Status of Hypertensive Patients in Community.  Vajira Medical Journal: Journal of Urban Medicine.  63, 93-10.

 

United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC). (2023). Education for Justice Initiative: Integrity and Ethics in Schools. https://www.unodc.org/e4

Related